نگاهي به کارنامه 8 رئيس فدراسيون فوتبال

فوتبال ملي ايران که بعد از پايان جنگ تحميلي وارد دوران جديدي شد، تاکنون 7 رئيس و يک سرپرست را به عنوان رئيس بالاي سر خود ديده است.

ادامه را در ادامه مطلب بخوانید...

فلسطين به لحاظ تاريخى، سرزمين اعراب فلسطين است. قبايل عرب کنعانى، بيش از هفت هزار سال قبل از ميلاد، از منطقه مجاور (شبه جزيره العرب) به اين سرزمين آمده و در آن سکنى گزيدند. پيش از آنکه قبايل درياى مديترانه Palest)) به اين منطقه بيايند و با کنعانىها همزيستى کنند و نام «فلسطينى» بر اهالى آن غالب گردد، قبايل عربى- نظير يبوسىها و فينيقىها در اين سرزمين مىزيسته اند.

ادامه را در ادامه مطلب بخوانید

بخدا اگه من جای کفاشیان بودم آب میشدم.جناب کفاشیان واقعا خودتو زدی به خواب و نمیبینی که هیچ کس دوست نداره تو رییس فدراسیون فوتبال باشی؟این همه سایت و روزنامه رو نمیخوانی؟این همه شعاری که دیشب تو ورزشگاه آزادی بر علیه ات دادند رو نشنیدی؟؟؟ من که یادم نمیاد رییس فدراسیونی انقدر بین مردم منفور باشه و باز هم از رو نره و بخنده. عزیزم تو که به درد این فوتبال نمیخوری و گند زدی به کل فوتبال ایران چرا استعفا نمیدی.؟تو که دیشب بعد از باخت ایران به ازبکستان حتی جرات مصاحبه نداشتی و مثل ... از دست تماشاگران خشمگین با اون همه اسکورت فرار کردی پس چرا مثل آدم استعفا نمیدی.؟؟؟بخدا فوتبالدوستان ایرانی دق کردن از دست تو. به زور چسبیدی به صندلی ریاست و ول بکن نیستی.

من نمیدونم یه مسئولی تو این کشور نیس که بیاد و ما رو از دست این آقای خنده (کفاشیان) رها کنه.

تو رو خدا خجالت بکش و برو خونه ات.

 ای وطن ای مادر تاریخ ساز           ای مرا بر خاک تو روی نیاز
ای کویر تو بهشت جان من           عشق جاویدان من ایران من
ای ز تو هستی گرفته ریشه ام      نیست جز اندیشه ات اندیشه ام
آرشی داری به تیر انداختن            دست بهرامی به شیر انداختن
کاوه آهنگری ضحاک کش               پتک دشمن افکنی ناپاک کش
رخشی و رستم بر او پا در رکاب      تا نبیند دشمنت هرگز به خواب
مرزداران دلیرت جان به کف             سرفرازن سپاهت صف به صف
خون به دل کردند دشت ونهر را        بازگرداندند خرمشهر را
ای وطن ای مادر ایران من               مادر اجداد و فرزندان من
خانه من بانه من توس من              هر وجب از خاک تو ناموس من
ای دریغ از تو که ویران بینمت           بیشه را خالی ز شیران بینمت

شکست تیم فوتسال ایران مقابل تیم گمنام کلمبیا و هم چنین شکست جوانان ایرانی مقابل کره جنوبی را به فوتبال دوستان عزیز تسلیت و در عوض به مسئولین این باخت ها و در راس آن آقای کفاشیان و ترابیان تبریک میگویم.

مردم ایران که به این باخت ها از زمان آقای کفاشیان عادت کردند،از نرفتن به جام جهانی دوره قبل و حذف خنده دار تیم ملی امید و سپاهان و کاهش سهمیه تا این اواخر که به باخت فوتسال به تایلند و فاجعه منجر شد تا باخت به لبنان و باخت نوجوانان به ازبکستان و حالا هم باخت به کلمبیایی که در فوتسال حرفی برای گفتن ندارد و باخت جوانان به کره جنوبی.

آقای کفاشیان بخدا خجالت هم خوب چیزیه تا کی میخوای بخندی به مردم.تو رو به هر کی میپرستی استعفا کن و برو.این کار کارتو نیست.لیاقت میخواد و  دانش وتجربه و عرضه که هیچکدومش رو تا حالا از خودت نشون ندادی.فک کنم اگه شما تو سریالهای کمدی ایفای نقش کنی هم بهتر بلدی و هم محبوب میشی.

اگر امروز از حوالی دلم گذشتی، آهسته رد شو. ؛

دلتنگی هایم را با هزار بدبختی خوابانده ام....

گاهی دلت میخواهد همه بغضات از تو نگات خونده بشن....

میدونی که جسارت گفتن کلمات رو نداری...

اما یه نگاه گنگ تحویل میگیری یا جمله ای مثل : چیزی شده؟؟!!!

اونجاست که بغضت رو با لیوان سکوت سر میکشی و با لبخند سردی میگی :نه هیچی...

آرنولد پوینتر" ماهیگیر حرفه ای از جنوب استرالیا، یک کوسه سفید بزرگ رو که در تور ماهیگیریش گیر کرده بود از مرگ حتمی نجات داد و این ماهیگیر به لحاظ شغلی در حال حاضر دچار مشكل شده است. میگه که : " 2 ساله که اون من رو تنها نمیذاره. هرجا میرم دنبالم میاد و حضورش تمام ماهیها رو می ترسونه. نمی دونم چیکار باید بکنم." زیرا ماهی ها از وجود كوسه احساس خطر كرده و او نمی تواند ماهیگیری كند.

خیلی سخته که از دست یک کوسه 17 فوتی خلاص بشی وقتی که کوسه های سفید تحت حمایت کنسرواسیون حیوانات وحشی قرار دارن، اما یک علاقه دوطرفه بین "آرنولد" و "سیندی" ایجاد شده. آرنولد میگه : "هروقت قایق رو نگه میدارم اون میاد به طرفم، اون به پشتش می چرخه و میذاره شکم و گردنش رو نوازش کنم، خرخر میکنه، چشماشو می گردونه و باله هاش رو بالا و پایین میکنه و با خوشحالی به آب ضربه میزنه..."

لازم میدونم بخاطر افزایش تعداد بازدیدکنندگان که چند برابر حد معمول است، از تمامی بازدیدکنندگان تشکر کنم و همچنین از درسا ،رها و نازنین که نویسندگان این وبلاگ هستند از صمیم قلب تشکر میکنم.

یک لحظه به دستانت نگاه کن....لطفا این کارو بکن،همین الان!!!نگاه کردی؟؟

همین دستای کوچیک تو میتونن دنیا رو عوض کنن...خدا همیشه به دستای کوچیک قدرت زیادی میده!پس از کوچیکی دستات هیچوقت ناراحت نباش چون قدرت بیشتری دارن!

میخوام یه مثال برات بزنم:همیشه تاثیر گرما روی آب سرد نسبت به آب گرم بیشتره همون طور که تاثیر حرفای منفی روی یه آدم خوش بین نسبت به یه آدم منفی باف بیشتره!!

"پس اگر عمق نارضایتی هات از خودت زیاده بدون قابل تغییرتری!!!!"

همیشه بهمون یاد دادن نیمه پرلیوانو ببینیم اما من الان میخوام این قانونو عوض کنم وبگم...

ادامه را در ادامه مطلب بخوانید...

خداوندا دستانم خالی است و دلم غرق در آرزوها

یا به قدرت بیکرانت

دستانم را توانا گردان و یا دلم را از آرزوهای دست نیافتنی خالی کن

استاد سختگیر فیزیک اولین دانشجو را برای پرسش فرا میخواند و سئوال را مطرح میکند

شما در قطاری نشسته اید که با سرعت هشتاد کیلومتر در ساعت حرکت میکند و ناگهان شما گرما زده شده اید، حالا چکار میکنید؟

دانشجوی بی تجربه فورا جواب میدهد

من پنجره کوپه را پائین میکشم تا باد بوزد

اکنون پروفسور میتواند سئوال اصلی را بدینترتیب مطرح کند

حال که شما پنجره کوپه را باز کرده اید....

 ادامه را در ادامه مطلب بخوانید...

سنگ میشوم تا سنگ سار نشوم....

تو را نمیخواهم که قلبم را با تو قسمت کنم...

دستت را نمیخواهم تا گرمای وجودم را به تو هدیه کنم...

چشمان غزل خوانت هم برای دل باختنم بی فایده است....

من خودم را میخواهم....کسی که قلبش فقط برای خودش بتپد...دستش از حرارت وجودش گر بگیردو تو را نبیند...خودش را به تو نفروشد...!

من یک سنگ میخواهم...همین!

حالا دیگر من یک سنگم از جنس عمق قلب تو...می بینی؟هنوز دل نباخته خودم را از جنس وجودت کردم!

اگر از اول سنگ بودن را بلد شوم...

ادامه را در ادامه مطلب بخوانید...

عید قربان و غدیر بر همه مسلمین جهان مبارک باد.

ای بازیگر گریه نکن ما هممون مثل همیم

         صبحا که از خواب پا میشیم نقاب به چهره میزنیم

یکی معلم میشه و یکی میشه خونه به دوش   

     یکی ترانه ساز میشه یکی میشه غزل فروش 

چه آسان تماشاگر سبقت ثانیه هاییم و به عبورشان میخندیم، چه آسان لحظه ها را به

کام هم تلخ میکنیم و چه ارزان به اخمی می فروشیم لذت با هم بودن را ، چه زود دیر

میشود و نمیدانیم که فردا می آید و شاید ما نباشیم...

نگاه می کنم از غم به غم که بیشتر است

به خیسی چمدانـی کـــه عازم سفر است

من از نگاه کلاغـــی کـــه رفت فهمیدم

که سرنوشت درختان باغمان تبر است

به کودکانه ترین خواب های توی تنت

بـــه عشقبازی من با ادامـه ی بدنت

به هر رگی که زدی و زدم به حسّ جنون